مفنامیک اسید و پریود

2.9/5 - (40 امتیاز)

مفنامیک اسید در گروهی از داروهای شناخته شده به عنوان داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) قرار دارد. از این دارو برای درمان انواع درد به‌خصوص در دوره‌های دردناک (قاعدگی) و خونریزی های شدید برای درد پریودی استفاده می‌شود. مفنامیک اسید هورمون‌هایی به نام پروستاگلاندین در پوشش داخلی رحم را کاهش می دهد. این هورمون‌ها می‌توانند باعث پریودهای سنگین و درد پریود شوند.

مفنامیک اسید به کاهش درد پریود و کاهش خونریزی شدید پریود کمک می کند، اما تعداد روزهای پریود را کاهش نمی‌دهد.

 

دوز مصرفی:

  • دوز معمول مفنامیک اسید 500 میلی گرم 3 بار در روز است.
  • اگر از مفنامیک اسید برای دوره‌های دردناک استفاده می‌کنید، اولین دوز خود را به محض شروع قاعدگی یا شروع درد مصرف کنید. معمولاً فقط در 2 تا 3 روز اول پریود باید آن را مصرف کنید.
  • همیشه مفنامیک اسید را طبق توصیه پزشک مصرف کنید. برچسب داروخانه روی داروی شما میزان مصرف، تعداد دفعات مصرف و هر دستورالعمل خاصی را به شما می‌گوید.

 

مفنامیک اسید را با غذا یا بلافاصله بعد از غذا با یک لیوان پر آب مصرف کنید تا از عوارض جانبی جلوگیری شود. برای اکثر افراد، مصرف مفنامیک اسید بی‌خطر است. با این حال، اگر فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت، زخم معده یا مشکلات کلیوی دارید یا اگر سیگار می‌کشید، با احتیاط بیشتری این دارو را مصرف نمایید.

حتما با پزشک خود صحبت کنید که آیا مصرف مفنامیک اسید برای شما مناسب است یا خیر.

 

عوارض جانبی:

مفنامیک اسید با برخی از داروها، به ویژه آن‌ دسته از داروهایی که برای فشار خون بالا استفاده می‌شوند تداخل دارد، بنابراین قبل از شروع مصرف با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

هنگام مصرف مفنامیک اسید از سایر NSAID ها مانند ایبوپروفن یا دیکلوفناک استفاده نکنید. این تداخل دارویی می‌تواند خطرات عوارض جانبی را افزایش دهد.

مصرف NSAID ها همراه با داروهایی به نام مهارکننده‌های ACE و دیورتیک‌ها می‌تواند برای کلیه‌های شما مضر باشد. اگر از مهارکننده‌های ACE و دیورتیک‌ها استفاده می‌کنید، قبل از شروع مفنامیک اسید به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

نمونه هایی از مهارکننده های ACE عبارتند از: کاپتوپریل، سیزاپریل، انالاپریل، لیزینوپریل، پریندوپریل، کویناپریل و تراندولاپریل.

نمونه هایی از دیورتیک ها عبارتند از فوروزماید، بومتانید، بندروفلومتیازید، کلرتالیدون، اینداپامید و متولازون.

 

برای خواندن مقالات دیگر کلیک کنید.

منبع

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *