تبعید زنان در دوران عادت ماهانه
در این مطلب ماجرایی می خوانید عجیب از باورهای عجیب قومی که رفتاری عجیب تر با زنان و دختران بالغ در دوران عادت ماهانه دارند.
دورگا بودای سی و یک ساله چهار روز از ماه را در اتاقک کوچکی زندگی می کند که به آن «گوث» می گویند. گوث پناهگاهی است که چوب، نی و بامبو ساخته شده و دیوارهایش با گل و پهن گاو پوشیده می شود. دورگا می گوید:«حالا دیگر به این شرایط عادت کرده ام. اما ترس از حیوانات وحشی، مارها و افراد مست همیشه اینجا با من است.» او هر شب پتوی پشمی نازکی را کف گوث پهن می کند تا سرای زمین کمتر شود. بعضی جاهای پشه بند هم وصله پینه شده اند. خانواده هشت نفره او که شامل خانواده شوهرش هم می شود در یک خانه خشتی می خوابند اما او به محوطه پشتی خانه تبعید شده است تا این روزها را در کنار دو گاو و شش بز بگذارند.
تبعید زنان در عادت ماهانه
دورگا از «چاوپادی» پیروی می کند، یکی از سنت های مذهبی که قرن هاست در مناطق دورافتاده و نیمه غربی نپال رواج دارد. در این سنت، زن ها در زمان عادت ماهیانه و زایمان به تنهایی در جایی مانند طویله، آغل، غار، انبار و آلونک نگه داشته می شوند، چرا که معتقدند زنان در این زمان نجس هستند و با لمس هر چیزی این نجاست را منتقل می کنند و برای خانواده،
همسایگان و حیوانات خانگی شان بدشگونی و مصیبت بار می آورند.
دورگا را در اولین عادت ماهیانه اش به مدت یازده روز از بقیه جدا کرده
بودند:«ترسیده بودم،
سردم بود و کاملا گیج شده بودم. اما ترس از ارتکاب گناه
برایم خیلی بزرگ تر بود.»
